Esta sociedade municipal foi fundada na Habana o 4 de xullo de 1915 por un grupo de emigrantes do concello da Estrada. Os seus fundadores foron: Francisco Márquez, Manuel Vicente, Jesús Bascuas, Manuel Fernández, Albino Matalobos, Manuel Collazo, Marcelino Coto, Albino Valcárcel, Florentino Fraga, José Villaverde Bra, Enrique Puente, José Caramés, Faustino Matalobos, Juan Iglesias, José Fernández, Manuel Muñiz, José Giandanes e Jesús Silva. O seu primer presidente foi José Brea.
Entre as finalidades recollidas nos seus estatutos destacan as recreativas, coa celebración de festas e festivais; de instrución, coa construción de escolas na súa terra natal; políticas e tamén de carácter asistencial benéfico.
No ano 1922 crean unha comisión permanente de instrución na vila da Estrada, encargada de xestionar a construción de escolas de ensinanza en cada unha das parroquias que integran o concello. En 1928 eran propietarios do edificio donde radicada a "Casa do Emigrado" no seu concello natal, e xestionan a compra dos fondos necesarios para a creación dunha biblioteca.
Na cidade da Habana teñen un amplo programa de reivindicación contra o caciquismo rural que azotaba o seu concello, criticando a falla de escolas e a necesidade de melloras; as súas denuncias e proclamas publícanse no xornal "El Emigrado", de tirada semanal, editado na Estrada, gracias a súa financiación.
No ano 1950 cambian os obxectivos sociais pasando a ser unha sociedade mutualista e recreativa, co fin de prestar auxilio e protección aos asociados e a celebración de actos culturais, festivais de confraternidade social, etc. e continúan financiando publicacións na Estrada ou na Habana, pero xa cun carácter menos reivindicativo que no pasado, obviando os temas de carácter relixioso ou político.