En 1918 a "Sociedad española de socorros mutuos de Mendoza" defendeu a idea, ante a colectividade española residente na cidade, da necesidade de crear un hospital para atender a todos os emigrantes españois enfermos que residiran na zona.
Creouse entonces unha "Comisión pro-hospital" integrada polos presidentes y secretarios de todas as asociación españolas de Mendoza, e presidida por Rito Baquero, presidente da sociedade de socorros mutuos. Esta comisión foi o xerme da creación en 1923 da "Sociedad española de beneficencia y mutualidad" que tiña como finalidade prioritaria a construción do sanatorio.
Uns meses despois, Balbino Arizu, rico bodeguero español instalado alí, consegue, coa axuda doutros comerciantes españois a cantidade de 125.000 pesos destinados á construción do hospital. O Sr. Escorihuela, tamén bodegueiro español, doou o terreno onde se erixiu o centro médico.
A colectividade participou activamente na consecución dos fondos precisos e en 1939 foi inaugurado o Hospital español, que aínda hoxe segue funcionando como centro hospitalario e médico.