Salvador Rey Rodríguez, nado en Ourense no 1927 e finado na mesma cidade o 1 de abril de 1995, foi un médico e político galego. Era fillo de Salvador Rey Larramendi, popular médico ourensán. Salvador casaría no ano 1955 con María Mercedes Suárez Mallón, filla do médico Ramón Suárez Vence. Con Mercedes tería dous fillos: Salvador, que tamén seguiu a profesión de médico, e Pedro, economista.
No tocante á súa ocupación como médico, licenciouse na Universidade de Santiago de Compostela no ano 1951, e posteriormente especializouse en Pulmón e Corazón en Madrid no ano 1953. Comezou practicando a medicina no barrio da Ponte, no que xa exercera o seu pai, colaborando tamén como cirurxián co doutor Juan Raposo no sanatorio Santa Cristina. Participou activamente nas campañas antituberculosas dos anos 60, obtendo praza no sanatorio de Piñor. A principios dos anos 70, e compaxinando o seu traballo no Servizo de Urxencias, obtivo praza de inspector médico. Consecuentemente, foi designado director da Residencia Sanitaria e xefe provincial de Institucións Sanitarias. Tamén asumiu a delegación do INSALUD na provincia de Ourense. Os seus derradeiros anos en activo pasounos dirixindo a Unidade Médica de Valoración de Incapacidades (UMVI).
Como galeguista e home comprometido con Galicia, tomou conciencia de Galicia ao seu paso pola Universidade, principalmente a través do contacto con algún dos herdeiros do republicano Partido Galeguista. En 1950, con 23 anos, formou parte do grupo fundacional da Editorial Galaxia, vehículo escollido polos vellos galeguistas para facer compatible a defensa da idea de Galicia, e a súa cultura, coa represión e censura franquistas. Nese mesmo ámbito cultural podemos encadrar o seu relevante papel nas conversas coa Igrexa para regularizar o oficio das misas en galego. Así mesmo, foi tamén un dos fundadores en 1967 da Agrupación Cultural Auriense, foco de difusión da cultura galega en Ourense. Por outra parte foi un dos fundadores, en 1976, do Museo do Pobo Galego, ademais de artífice de iniciativas como Escola Aberta, Premio da Crítica Galicia no ano 1980.
Por último, aínda que nunca se sentiu un político, o certo é que os contactos cos vellos galeguistas, moitos deles represaliados, a súa idea de Galicia e a represión sobre a lingua e a cultura galegas, así como o seu papel de médico “humanista” nun barrio humilde, levárono a participar na fundación, no ano 1963, do Partido Socialista Galego (PSG). En 1977 encabezou a lista ourensá do PSG ás primeiras eleccións democráticas. Posteriormente, foi deixando a política activa para dedicarse en exclusiva ás súas responsabilidades profesionais.

Valentín Paz-Andrade naceu en Pontevedra en 1898 e morreu en Vigo en 1987. Foi xurista economista, político, empresario, escritor, poeta e xornalista.
Participou na fundación do Partido Galeguista e colaborou na campaña polo Estatuto de Galicia en 1936 e tamén participará como senador durante a transición.
Como escritor, colaborou para importantes publicacións como A Nosa Terra, Grial, Faro de Vigo, La Vanguardia ou El País e chegou a dirixir o xornal Galicia. Diario de Vigo e a revista Industrias Pesqueras. Tamén escribiu ensaios, poesías e novelas, salientando obras como "Pranto Matricial" (1954), "Principios de economía pesquera" (1954), "Sementeira do Vento" (1968), "A galecidade de Guimarães Rosa" (1975), "Cen chaves de sombra" (1979) e "Castelao na luz e na sombra" (1982), algunhas delas traducidas ao castelán e ao portugués. Alén disto, tamén participou na Comissão Galega do Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa.
Tamén exerceu unha grande influencia no eido empresarial e industrial, especialmente relacionados coa pesca, como a asesoría en asuntos fiscais e xurídicos da sociedade de armadores de Bouzas La Marítima, o seu ingreso na FAO en 1951 como asesor en materia de explotación de recursos pesqueiros ou a creación de Pescanova S.A. en 1960.
Entre outros recoñecementos, foi nomeado membro da Real Academia Galega (1964) e da Real Academia Galega de Ciencias (1985), e foi galardoado co Pedrón de Ouro (1975), a Medalla Castelao (1984) e o Premio Trasalba (1986). Foi homenaxeado no Día das Letras Galegas do ano 2012. A "Lei para o aproveitamento da lingua portuguesa e vínculos coa lusofonía", aprobada polo Parlamento de Galicia o 24 de marzo de 2014 a raíz dunha iniciativa popular, é coñecida popularmente como Lei Paz-Andrade, pola súa postura a prol da reaproximación entre as normas escritas galega e portuguesa. E tamén recibe o seu nome o Premio Valentín Paz-Andrade de investigación en economía de Galicia, convocado anualmente desde 2014 polo Consello Económico e Social de Galicia e o Instituto Universitario de Estudos e Desenvolvemento de Galicia (IDEGA) da USC.

Escritor e sociólogo valenciano, doutor en Dereito pola Universitat de València. Estudou diferentes temas ao longo da súa carreira entre os que destacan a socioloxía, a socioloxía da educación, a política e a historia de España.

Economista, sociólogo, profesor de socioloxía na Universidade de Santiago de Compostela