O CMERV, ten a súa orixe a comezos de oitenta como Comisión de Ensino de AGMSC. Realizan neste contexto, traballos, unidades didácticas e análises relacionados coa coeducación, linguaxe sexista ou sexualidade. Escasa estabilidade na actividade e na composición neste primeiro momento.

En 1989 emerxen xa co nomo CMERV e desde comezos de noventa desenvolven traballo estable. Conxuga mestras de EXB, IES, Universidade e que traballan en diferentes localidades: Serra de Outes, A Coruña, Negreira ou Santiago de Compostela.

Conxuga mulleres con diferentes puntos de vista no que toca ao feminismo. Algunha delas son tamén dobre militantes no feminismo, no sindicalismo e en organizacións políticas de esquerda

Traballan fundamentalmente na formación e autoformación en coeducación e en cuestión tales como a detección do sexismo nas aulas, a crítica feminista aos contidos culturais de materiais didácticos, ou na análise do curriculum oculto

No ano 1992 traballan unha análise de roles nos xogos e xoguetes

Participan ademais en xornadas feministas e/ou de ensino, realizan denuncias, charlas e traballan activamente en pro da coeducación nos seus centros de ensino

VÍNCULOS CON OUTRAS ORGANIZACIÓNS

• Integrada en: Coordinadora Feminista Galega, Coordinadora de Organizacións Feministas do Estado Español, Asociación Galega da Muller Santiago de Compostela.

• Organizacións que apoian as súas actividades: Grupos de Mulleres da Universidade, Colectivo de Mulleres Ensinantes de Vilagarcía de Arousa, Concello de Santiago de Compostela

O 30 de setembro de 1906 inaugurase oficialmente, no salón da coruñesa Reunión Recreativa e Instrutiva de Artesáns, a Real Academia Galega, que xa fora constituída o 4 de setembro de 1905. No acto conflúen os dous vieiros principais do galeguismo naquela altura. O primeiro deles, agrupado arredor de Manuel Murguía, representa a continuidade do programa do Rexurdimento e do Rexionalismo, mentres que o segundo proviña da vizosa comunidade de emigrantes galegos en Cuba onde naceu, en 1905, a Asociación Iniciadora e Protectora da Academia Galega. A Asociación Iniciadora foi a principal fornecedora das remesas precisas para acometer os gastos da fundación e sostemento da Academia e tivo por obxecto, segundo o seu propio regulamento: "darlle unidade ao idioma galego mediante a publicación dunha gramática e un dicionario". A figura senlleira do litógrafo de orixe ferrolá, Xosé Fontenla Leal, apadriñado polo prestixio intelectual de Curros Enríquez, foi fundamental na organización e bo resultado deste proxecto.
Os anos de Murguía, 1906-1923:
Baixo o gran prestixio persoal e intelectual de Manuel Murguía, a Academia vive a súa idade de ouro. Dá comezo unha intensa actividade organizando numerosos actos culturais e celebrando frecuentes plenarios por todo o País. É agora tamén cando se acordan as bases para a elaboración do dicionario que empeza a ser publicado por entregas entre 1912 e 1928, ou se conseguen ampliar as dependencias da Academia grazas ao seu traslado ata o edificio do Concello en María Pita. Pero, sobre todo, neste período encétase a publicación do Boletín da Real Academia Galega, do que se chegaron a editar 149 números en vida de Murguía. Coa súa morte o 1 de febreiro de 1923, aos noventa anos, o primeiro Presidente deixa como legado unha Academia forte, ben organizada e cun camiño ante si rigorosamente trazado.
Entre Murguía e a República, 1923-1936
Nesta segunda etapa, ocupan sucesivamente a presidencia Andrés Martínez Salazar (1923), Francisco Ponte Blanco (1923-1926), Eladio Rodríguez González (1926-1934) e Manuel Lugrís Freire (1934-1935). A inesperada e precoz morte do prestixioso investigador e editor Martínez Salazar, considerado o herdeiro natural de Murguía, supón un importante revés para a Academia, agravado pola suspensión das remesas procedentes de Cuba e a instauración da ditadura de Primo de Rivera. Aínda así, a incorporación de importantes persoeiros da nova xeración galeguista, como Otero Pedrayo, Vicente Risco, Castelao e Antón Villar Ponte, xunto coa axuda económica chegada da recentemente constituída Asociación Iniciadora e Protectora da Academia Galega de Bos Aires, semellaba augurar un espléndido porvir para a nosa institución tronzado, traxicamente, polos sucesos de 1936.
Os anos escuros, 1942-1977:
Tras a Guerra Civil, a Academia entra nun estado de semiclandestinidade, moi próximo ao da súa desaparición definitiva. Sometendo a silencio, exilio ou morte á parte máis consciente do galeguismo republicano, o réxime franquista só tolera unha continuidade simbólica e testemuñal da Academia, que non volve constituírse formalmente ata o ano 1943, so a presidencia de Manuel Casás. Malia todo, a entrada na Academia de intelectuais procedentes do chamado "Grupo Galaxia" daralle un novo pulo á institución. Así, por iniciativa de Francisco Fernández del Riego, Manuel Gómez Román e Xesús Ferro Couselo dá comezo en 1963, durante a presidencia de Sebastián Martínez-Risco, a celebración do Día das Letras Galegas. Desta maneira, e coincidindo co centenario da publicación de Cantares Gallegos, inaugúrase a conmemoración máis importante da nosa cultura e de maior repercusión social.
Na democracia, 1977-1997:
Da longa presidencia de Domingo García-Sabell podemos destacar diversos feitos de importancia histórica, como o Acordo Ortográfico de 1982, o recoñecemento á RAG na Lei de Normalización Lingüística, a creación do Seminario de Lexicografía -no seo do cal se elaboraría o primeiro dicionario monolingüe da RAG- ou, máis tarde, do Seminario de Sociolingüística, que se encargaría da realización do Mapa Sociolingüístico de Galicia, entre outras achegas. É tamén neste tempo, en 1978, cando se completa o traslado da Academia desde as dependencias municipais ata a súa actual sede no número 11 da rúa Tabernas.
Cara á actualidade:
Os catro anos de presidencia de Francisco Fernández del Riego, entre 1997 e o 2001, supuxeron unha apertura sen precedentes na historia da Academia. Durante este período, ingresaron na institución intelectuais de prestixio procedentes dos diversos ámbitos culturais ou científicos, mais, sobre todo, renovouse a vontade de servizo ao País e de participación nos debates do seu tempo. Xa na presidencia de Xosé Ramón Barreiro, proseguiuse a liña de diálogo e asunción de responsabilidades marcada polo seu predecesor. O resultado deste compromiso concretouse en feitos como o Acordo Ortográfico de 2003. Unha vontade de compromiso e implicación na defensa da lingua e cultura de Galicia que pretende ser o constante propósito da Real Academia Galega para o século que comeza.

Este centro é un dos máis antigos existentes na Península; foi creado en 1892, sobre o antecedente das asociacións "Cofradía de naturales y originarios de Galicia" fundada en 1741 e de "Galicia Cultural" fundada en 1870 polo escritor galego Teodoro Vesteiro.
O acto fundacional estivo presidido por Manuel Becerra, Alfredo Vicetto, P. Carracido, Manuel Curros Enríquez, tendo como presidentes de honra a figuras destacadas como o Marqués de González Besada, a Condesa de Pardo Bazán, Ramón Suárez Picallo, Manuel Castro Gil, Constantino Lobo Romero, éste último presidente desde 1945 ata finais dos anos 60. Outros persoeiros que participaron activamente na devir do centro foron José Sánchez Anido, Manuel López Peña, Antonio Palacios, Basilio Álvarez, Francisco Llorens, Cesáreo González Rodríguez, Dionisio Gamallo, Pío Cabanillas, Feliciano Barrera ou Constantino Lobo Montero.
Nos seus Estatutos (os primeiros datan do 8 de maio de 1893) teñen como finalidade: promover a presencia e manter vivo o recordo de Galicia en Madrid a través de actos culturais, educativos, asistenciais, sociais, deportivos, artísticos, etc.; fomentar a solidariedade entre todos os galegos e simpatizantes; procurar a elevación do nivel social e cultural de todos os seus socios e familiares; prestar en canto sexa posible, asesoramento gratuito e asistencia intelectual, moral e material aos galegos necesitados, sexan ou non socios; fomentar e patrocinar a celebración de concursos, certámenes e exposicións especialmente de productos galegos e de artistas da rexión; celebrar conferencias e actos culturais en especial aqueles que se refiren aos valores galegos etc.
En 1894 a directiva asinou un contrato co Colexio de Isabel la Católica, para que nel poidesen recibir os seus socios unha instrucción completa. Tamén desde o primeiro día do mes de marzo deste ano rixe un servicio especial de beneficencia para os galegos e as súas familias co obxecto de socorrelos e asistilos nas súas enfermidades, establecendo un horario diario e consultas a domicilio. Ten ademais en estudio unha casa de saúde, un consultorio médico e unha botica central. Estableceuse tamén un consultorio xurídico para toda clase de asuntos civís, mercantís, criminais e administrativos.
Xa avanzando o século XX as actividades do Centro estarán cada vez máis centradas en actividades culturais e recreativas como a celebración do Día das Letras Galegas, e de romarías populares, organización de conferencias e exposicións, cursos gratuítos de ensinanza e perfeccionamento do galego, cursos de música galega, de gaitas, de percusión e de bailes, ofertados na súa escola creada en 1994. Non obvian a asistencia social aos galegos, aínda que non sexan socios: facilitando billetes de tren, axudas para dormir, comidas a transeúntes, visitas a hospitais etc.
Fundan en 1923 a Agrupación artística gallega "Rosalía de Castro", que na actualidade está desvinculada do Centro.
Editan un boletín "Galicia en Madrid", mensual e gratuito, como órgano de información ós socios; e as revistas "Mundo Gallego" que aparece por vez primeira en 1952, cun prezo de 6 pesetas e baixo a dirección de Manuel Fraga de Lis ata 1974. En 1996 volve a editarse baixo o mesmo nome e "Galicia en Madrid" creada o ano 1983 e que se segue a publicar na actualidade.

O Arquivo Sonoro de Galicia desenvólvese como un programa dentro do Consello da Cultura Galega, dun xeito continuado dende 1995 aínda que os seus primeiros traballos comezan en 1992. O labor esencial do Arquivo Sonoro de Galicia xira en torno á recuperación do patrimonio oral e musical galegos e xorde co propósito último de se converter ou, cando menos, sentar as bases para a creación e posta en funcionamento da necesaria e futura Fonoteca de Galicia.

Constituíuse legalmente como asociación en 1983 coa finalidade de dar a coñecer a cultura galega con maiúscula, máis alá dos tópicos. Dende os primeiros momentos esta asociación contou co apoio de boa parte da intelectualidade galega, de entre os que destaca Filgueira Valverde.

A sociedade organiza anualmente dúas actividades culturais; unhas xornadas de cultura monográficas que se celebran primeiro en Madrid (en xuño) e logo na Coruña (en xullo) e a edición da Revista "Galicia en Madrid", de periodicidade irregular e que sufriu cambios na súa liña editorial desde a súa aparición. Comezou sendo informativa porque nos primeiros momentos non había prensa galega. Sen embargo, coa aparición de novas revistas e periódicos de corte informativa, decidiron facela monográfica, aproveitando as liñas temáticas das xornadas culturais.

A finalidade da sociedade é promover actos e estudos sobre a cultura galega.

Este grupo de galegos residentes en Tres Cantos reuníuse a comezos do ano 2000 para falar da posibilidade de formar un Centro Galego. A partir de ahí comezou a andadura do centro que ten por fins agrupar a cantas persoas estean vinculadas a Galicia por nacemento, natureza, ascendencia familiar, arraigo ou simpatía, así como promover e cultivar os valores, o patrimonio cultural -histórico, artístico, folclórico e gastronónimo- de Galicia dentro do ámbito tricantino. Eduardo García Díaz foi un dos seus socios fundadores e antigo Presidente.
Actualmente o centro está asociado á Xunta de Galicia e pertence á "Federación de Asociaciones Gallegas de Madrid". Organiza cursos e actividades de toda índole -culturais, deportivos e gastronómicos- de maneira regular.

Foi fundada en marzo de 2001, cunha invitación ao Presidente da Xunta no seu acto inaugural, tendo como obxectivos de natureza filantrópica, social, cultural e de formación con Galicia. Dende a súa fundación mantén o firme e decidido compromiso de divulgar a orixe e identidade galegas, desenvolvendo actividades de divulgación da idiosincrasia, cultura e costumes galegas entre os socios, novas xeracións e público en xeral.

O 26 de outubro dese ano inaguran o local alugado para a súa sede local. Obtuvo o recoñecemento de Centro colaborador da Secretaria Xeral de Emigración da Xunta de Galicia o 23 de maio de 2003 e conta na actualidade con 101 socios a maioría deles galegos.

A comisión provisoria constituiuse o 21 de agosto de 1927, e a primeira Asamblea Xeral Extraordinaria celebrouse o 27 de novembro dese mesmo ano. Nela acordaron realizar actividades de asistencia e obra social para aqueles socios con menos recursos.

No rexistro histórico de actas das reunións da Comisión directiva, consta que unha considerable porcentaxe do recadado en bailes, festas e festivais fora destinado ás asociacións intermedias: Sociedad de Beneficencia e Bomberos Voluntarios del Boxing Club.

A súa sede social, en propiedade, dispón de dous salóns para festas (o histórico de 400 m2) e un salón auxiliar para facer por separado as actividades que teñen lugar no centro, ademais dunha biblioteca e oficinas.

Esta entidade é centro colaborador da Xunta de Galicia desde o 1 de setembro de 2003.

Esta institución mantén o firme e decidido compromiso de divulgar a orixe e identidade galegas, desenvolvendo actividades de divulgación da idiosincrasia, cultura e costumes galegas entre os seus socios, novas xeracións e público en xeral.

O centro foi fundado en 1992 ao disolverse o antigo Centro Gallego de Ponferrada. Dende ese momento a institución mantén o compromiso de divulgar a orixe e identidade galegas, desenvolvendo actividades de divulgación da idiosincrasia, cultura e costumes galegas entre os seus socios, novas xeracións e público en xeral.

Concedéuselle a condición de Galeguidade no Decreto 20/1995, do 20 de xaneiro.

Segundo os seus estatutos os seus fins son:

• A difusión da cultura galega en todas as suas manifestacións e o estreitamento dos vínculos entre Galicia e Ponferrada.
• Ser o cobixo de todos os galegos residentes na Comarca do Bierzo e vehículo de proxección da cultura galega cara os leoneses e nativos de outras provincias que pertezan á Sociedade.
• Ofrecer toda clase de servizos e actividades conducentes ao público coñecemento do Camiño de Santiago ou Ruta Xacobea pola xeografía hipana.

Realizan diferentes actividades, destacando as conferencias en torno ao Camiño de Santiago e a Romería Santiago Apóstol Cruz de Ferro, que celebran na Ermita na cruz de Ferro (Monte Irago), así como cenas de Fin de Ano e baile infantil de Reis. Contan coa banda de gaitas "Centro Galicia" e publican bianualmente a revista "Galicia Terra Única".

Asociación cultural que foi fundada o 20 de outubro de 1985 por un grupo de galegos residentes no Distrito de Sant Martí (Barcelona) coa finalidade de manter contactos entre eles e manter a identidade cultural e sociolóxica das súas raíces tradicionais".
Dende a súa fundación levan a cabo unha intensa labor recreativa, organizando festivais, conferencias, coloquios, concertos, exposicións de libros e traxes, instrumentos, etc. Crean tamén unha escola de gaitas e danzas galegas.
Entre as súas celebracións destaca a "Semana Gallega de Cultura" e o aniversario fundacional, cun festival de música galega. En 1990 presentan o seu primeiro traballo discográfico coa gravación dun LP composto por melodías da nosa música tradicional e popular.
Editan un boletín mensual "Info-Arxela" desde 1995 e, dende 2014, a revista societaria "Galicia en Catalunya", froito do traballo en común realizado polas comunidades galegas en Cataluña para fornecer a Galeguidade.

O Centro Gallego de Tarragona fúndase no ano 1976. A súa primeira sede estaba situada na rúa Apodaca e, tras varios cambios de sede, actualmente está situada no Paseig Torroja. Dende os seus inicios mantén o compromiso coa divulgación de Galicia e o galego, desenvolvendo diversas actividades relacionadas coa música, o folclore, a cultura e a gastronomía galega.

Dispón de grupos de baile e de gaita e de coro polifónico, organizan conferencias no Día das Letras Galegas e sobre temas históricos e actuais. Ademáis imparten actividades formativas, organizan excursións a Galicia e promocionan a gastronomía e os productos galegos no propio Centro e nas festas populares, sendo unha tradición a súa “queimada da Rambla”.

A Asociación Cultural Galega Rosalía de Castro de Cornellà foi creada en 1980 en Cornellà de Llobregat, Barcelona, coa finalidade de promover a cultura galega en Cataluña e desde a súa fundación esa foi a súa principal función dentro do tecido asociativo da cidade. A entidade organiza a Festa Galega no parque de Can Mercader, coincidindo co Corpus, festa maior da cidade. Durante tres días levan a cabo actividades de exaltación da cultura popular e tradicional, con actuacións de grupos de danza e música popular de Galicia e de Cataluña, así como de outras comunidades autonómicas, ademáis de outras actividades de carácter social, solidario, cultural, lúdico e de interés público.

Foi nos primeiros meses do ano 1978 cando un pequeno grupo de galegos residentes na vila de Mollet e na comarca do Vallès sentiron a necesidade de crear unha asociación que puidese dar saída ás moitas inquietudes e necesidades no ámbito sociocultural que os galegos emigrados a Cataluña tiñan naqueles anos. Entre os meses de xuño e agosto dese mesmo ano queda formalizada a que desde entón é a irmandade galega de Mollet do Vallès de Barcelona, unha entidade con clara vocación de servizo a nosa terra, a nosa cultura e a nosa xente que, desde aquelas xuntas no bar Marfá de Mollet, onde naceu a primeira comisión xestora, non deixou de crecer ano tras ano, comprometidos con Galicia e coa vila de Mollet. A Irmandade A Nosa Galiza agrupa ás persoas de orixe galega ou interesadas pola cultura de Galicia e organiza cada ano, como actividades principais, a "Fiesta de las Nacionalidades y comunidades autónomas" e o Día de Galicia.

Dende o ano 2005 celebra unha ofrenda ao busto de Rosalía de Castro sita na praza de Padrón da cidade, momento en que, conxuntamente co concello da vila, inauguraron a praza do barrio de Can Pantillet e colocaron un busto adicado a Rosalía de Castro co título ‘Mirando a Galicia’.

Dende a súa fundación en 1989, AEGA-CAT tivo o obxectivo fundamental de aglutinar a todos os empresarios galegos afincados en Cataluña, aos que despóis uníronse os residentes en Andorra, para servir como plataforma de expansión dos seus negocios e promover e apoiar a creación de novas actividades empresariais. Os seus fins fundamentais son fomentar a solidariedade e a cooperación entre os asociados, velar polo respeto dos valores éticos e de solvencia moral no desempeño dos negocios, facilitar a relación dos empresarios coas distintas administracións, institucións e entidades, transmitir as raíces históricas e culturais da galeguidade e potenciar un foro libre que constitúa un centro promotor de negocios. A Asociación de Empresarios Galegos de Cataluña é multisectorial e está integrada por aproximadamente 300 compañías punteras, moitas delas multinacionais, pertencentes aos sectores da industria, o turismo, a comunicación, os servizos, a construcción, a biotecnoloxía, o audiovisual e a restauración, entre outros. Asociación empresarial pioneira no seu momento, logrou consolidarse como entidade de referencia tanto pola súa traxectoria como polo seu espíritu integrador.

Dende a súa fundación a Asociación apoia sen fisuras aquelas iniciativas que demostren unha sensibilidade especial con Galicia, organiza actividades orientadas a favorecer contactos e relacións entre os seus asociados, intermedia entre as empresas que o soliciten e diferentes institucións ou entidades e serve de canle de acceso aos servizos prestados por outras organizacións.

O programa de actividades organizadas por AEGA-CAT é unha das súas columnas vertebrais. A partir de él foméntase o coñecemento mutuo entre os asociados, o contacto directo cos líderes de opinión máis destacados do momento, a confianza necesaria para o establecemento de novos negocios e o aproveitamento de sinerxias. Os Encontros AEGA-CAT, as Axendas Empresariais, o Ágora XXV, os Títulos de Excelencia Galega entregados durante a Cea de Gala institucional, son iniciativas, nacidas e desenvolvidas no seno da asociación.

En 2004 naceu a súa revista Feitos, de periodicidade anual, como publicación que recolle as actividades relacionadas, ben pola súa organización ou porla súa participación, coa Asociación, ademáis de entrevistas e reportaxes tanto de empresarios como de compañías galegas ubicadas en Cataluña y fora do seu ámbito xeográfico. A inclusión, en todos os seus números, do Directorio de Empresas Asociadas converteuna, ademáis, nunha ferramenta imprescindible para darse a coñecer ao tecido empresarial galego tanto nacional como internacionalmente, facilitando así as oportunidades de negocio de ámbito multisectorial.

A Irmandade Galega de Rubí foi fundada un 24 de maio de 1981 por un grupo de galegos residentes na poboación catalana de Rubí. Dende un primeiro momento tiveron como lema "Manter e difundi-la nosa cultura, costumes, folclore, lingoa e gastronomía".
Nos primeiros estatutos sociais decláranse abertos aos emigrantes galegos en Cataluña ou a calquera persoa interesada na problemática de Galicia. E manifestan como fins da entidade: favorecer a relación entre os emigrantes galegos, mantendo e fomentando o sentido da identidade nacional galega; facilitar a comunicación entre os galegos e os restantes habitantes de Cataluña e as súas respectivas culturas; manter unha conexión constante coa realidade de Galicia, informando e aportando alternativas; contribuir ó desenrolo e promoción da cultura galega en todos os aspectos; traballar para a normalización do idioma galego.
Pouco despois da súa creación organizan unha agrupación folclórica de gaitas e baile "Irmandade Galega de Rubí" formada polos socios e os seus fillos e que participan nas diversas actividades culturais e recreativas que organiza a entidade. No ano 1988 editan o primeiro número do Boletín informativo "O Pardao", voceiro da entidade, que ten periodicidade mensual e que se segue a publicar na actualidade.

Esta asociación cultural e artística foi creada por iniciativa de Xosé Lois Foxo no ano 1977 como unha escola coa filosofía de ensinar, difundir e prestixiar a música, a danza e a lingua galegas. Un grupo de estudiantes galegos na capital catalana reuníronse no restaurante "Sporting" propiedade dos irmáns Pedro e Xosé Luís López Fraga, que cederon gratuitamente o seu salón para crear esta entidade a favor da gaita e baile galegos. Foi tal o seu éxito que tiveron que deixar de reunirse no restaurante do barrio de Grácia e buscar un local máis espacioso. O 26 de marzo de 1983 constituíuse como Asociación Cultural Amigos da Gaita ‘Toxos e Xestas’ nun local en Fonrt-Trobada, cos seguintes obxectivos: "la promoción y difusión de la música y danzas gallegas, así como la organización de actividades artístico-culturales. Organizará cursillos de enseñanza de música y danza gallega, conferencias, sesiones de trabajo, proyecciones, concursos y actos de carácter análogo ..." (Estatutos, 1983).
Anos despois pasou a compartir dependencias co Ballet Contemporani de Barcelona no barrio de Sants.
Ao longo dos seus anos de existencia foron moitas as obras desenvolvidas por esta institución a prol da nosa cultura, patentes especialmente no ensino da música e bailes galegos, destacando a formación de gaiteiros. Constitúe un modelo a imitar a outras moitas agrupacións que xurdiron en Catalunya, Galicia e outras partes do mundo ...
Organizan concursos de composicións musicais para gaita galega: certame que marca un fito na historia da gaita galega, especialmente como base de protección social do instumento nacional de Galicia como instrumento de masas. Pola súa escola pasaron máis de 15.000 alumnos.
Contan cunha banda de gaitas da Escola de Gaitas e danzas galegas Toxos e Xestas, formada por 48 músicos, con actuacións en Cataluña e Galicia e numerosos premios no seu haber. O grupo de baile está composto de 5 subgrupos cun total de 67 compoñentes. O grupo de "Pandereteiras" está formado por 15 alumnos.

A "Casa de Galicia de Bilbao" foi fundada o 6 de xuño do ano 1926 por un pequeno grupo de galegos que se reunían na Cafetería La Terraza. Tiveron varias sedes sociais, a maioría alugadas ata que no ano 1990 inauguran a actual en propiedade, sita na rúa Picasso, cunha superficie de 600 m2 donde ademais de comedor, cafetería, sala de xogos, contan cunha sala de exposicións e unha biblioteca con máis de 1000 volumes en galego; posúen varios locais que alugan.

Nos seus Estatutos recollen os fins artísticos, culturais, recreativos e benéficos da entidade, encamiñados todos eles a facilitar e cultivar a confraternidade galaico-vasca e a difusión do que representa Galicia en todas e cada unhas das súas manifestacións.

En setembro de 1962 crearon o grupo folclórico "Danzas Terra Nai", integrado por quince músicos e sesenta compoñentes de baile e a banda de gaitas "Lumieira". En 1982 formaron un grupo de corda, con sesenta músicos e no ano 87, doce socios crean "Xolda", grupo de música tradicional galega. Ademais teñen un grupo de teatro chamado "O Palleiro". Todos os seus grupos participan activamente nas festas organizadas pola entidade: celebracións do Antroido, Semana das Letras Galegas, Día de Galicia en Euskadi, etc.

Organizan cursos literarios de narración curta que convocan anualmente. Dende 1986 publican o informativo mensual "O Currunchiño" e dende o 88 editan "O Curruncho", boletín mensual da sociedade, e "Follas Novas", o voceiro infantil e xuvenil.