Esta sociedade mutualista e recreativa foi creada por un grupo de emigrantes naturais do concello pontevedrés de Vilagarcía de Arousa, residentes na Arxentina e fundada baixo o nome de CÍRCULO DE VILLAGARCÍA DE AROSA, o 9 de xullo de 1933. Entre os seus fundadores destacan Domingo Antonio Ramos e Julio Quiteiro. O seu obxectivo principal era manter a unión entre os seus paisanos e conceder axudas aos socios máis necesitados. Teñen tamén actividades recreativas e de esparcimento.

No ano 1943 os socios votan polo cambio de denominación da entidade pasando a chamarse SOCIEDAD DEL AYUNTAMIENTO DE VILLAGARCÍA DE AROSA que integra a todas os emigrantes naturais desa comarca. Dende 1944 ata 1952 non temos noticia de que teña actividade. Xa no 1952 no libro de Asambleas de Socios aparece especificado que se produce unha segunda época constando como unha refundación da mesma baixo a comisión directiva presidida por Domingo Antonio Ramos e Julio Quinteiro.

En asemblea xeral ordinaria do 14 de setembro de 1991 se decide o cambio de denominación da sociedade, que pasará a denominarse ASOCIACIÓN VILLAGARCÍA DE AROSA e a funcionar con carácter de personería xurídica dende o 2 de febreiro de 1993.

Esta entidade é en realidade a sección cultural da Federación de Sociedades Gallegas de la República Argentina. Foi creada en 1931 para xestionar e planificar todas as actividades culturais levadas a cabo por esta federación e polas sociedades que a integran.
Nos anos 50 crea unha biblioteca federal como centro de cultura para todos os socios federados, iniciando unha labor cultural cos seguintes puntos: "1º- lectura comentada con debates; 2º- cursos de preparación e formación para os socios; 3º- empréstimos de libros a domicilio; 4º- organizar conferencias sobre temas científicos e literarios".
Tamén crea unha escola de teatro para a colectividade emigrada.
Todos os anos conmemora o Día de Galicia, lembrando aos mártires galegos, e organizando un ciclo de conferencias, funcións de teatro, torneos deportivos etc.

É creado o 14 de xuño de 1998 na Coruña ante a necesidade de articular nunha plataforma conxunta os traballos encamiñados a crear un foro de inquietudes humanas sen límites nin restricións. A súa actividade concéntrase en promover debates, tertulias, creacións e exposicións que propaguen e difundan os valores éticos da tradición liberal republicana. Diríxese a todos cantos comparten os ideais republicanos en permanente sintonía con respecto á plena dignidade da persoa humana e recoñecemento dos dereitos institucionais. Entre o seu patrimonio atópanse os fondos doados pola familia Alvajar, así como os fondos do Ateneo Curros Enríquez (A Coruña 1977-1998)

Entidade financieira que foi fundada por un grupo de empresarios de orixe galega para atraer os aforros dos emigrantes galegos que vivían e traballaban na Arxentina. Tamén, como non, aos aforradores e inversores nativos do país.
Teñen sucursais nas principais cidades americanas e mesmo en Galicia.

Esta entidade financieira foi fundada por un colectivo de banqueiros e comerciantes españois instalados no Río da Prata (Arxentina, principalmente, pero tamén Uruguai) e que intentaban atraer os aforros dos milleiros de galegos e españois emigrantes en América.
En moitos casos participou activamente en numerosos actos e proxectos da colectividade para recaudar cartos en pro dos máis necesitados.

Esta sociedade comezou a súa andadura o 28 de agosto de 1920 co nome de "Hijos de Calo y Viduido". A súa directiva fundacional estaba composta por: presidente, Manuel Castro Juncal; vicepresidente, Ramón Seage; secretario, Manuel Martínez Seoane; vicesecretario, Domingo Framil Barreiro; tesoureiro, Vicente Viqueira Castro; vicetesoureiro, Manuel Chávez. Máis tarde foron Presidentes de Honra Manuel Castro Juncal e Miguel Recarey Soneira.
No seu regulamento de 1926 o seu fin prioritario era a ensinanza de nenos e adultos, creando para iso escolas nas parroquias de San Xoán de Calo e Santa María de Viduído. Segundo a acta nº 119 da reunión da xunta directiva da sociedade, teñen rematada a construción dos edificios onde se ían instalar as escolas
O 1 de xaneiro de 1968 entra a formar parte da "Federación de Sociedades Españolas de Cuba". Nese mesmo ano o 29 de maio participa na constitución "Comisión Coordinadora de las Sociedades Gallegas de Cuba".
En 1985, na Xunta Xeral Extraordinaria do día 17 de abril de 1985 debatiron a fusión coa "Unión Orensana", e o 25 de maio de 1985 pasan a denominarse "Unión Orensana, Calo y Viduido". A fusión durou unha década. En marzo de 1995 o Comité Xestor tramita a súa separación.
Na actualidade contan con preto de 70 socios, sendo o seu presidente Carlos Cabanelas Rodríguez.

Sociedade de carácter comarcal creada na Habana o 26 de febreiro de 1923, polos emigrantes de Carballiño (Ourense).
Os seus fins segundo a súa acta de inscrición no rexistro de Sociedades Españolas do 10 de decembro de 1932, foron fomentar e propagar a ensinanza gratuíta no Partido de Carballino, creando e sostendo colexios de ambos sexos nos seus concellos e parroquias, e fomentar a unión entre os fillos de Carballino residentes en Cuba.
Entre os presidentes da entidade están Jesús Pérez Cabo (fundador e primeiro presidente), Ruperto González y González (1924), Jesús Pérez Cabo (1928), Urbano González Iglesias (1933), Secundino Alvarez (1934) e Elisardo Atanés (1938).

A Casa Cultural de Galicia de Eibar foi fundada en 1984 por un grupo de galegos, encabezado por Antonio Alonso, e un vasco, Josu Arcocha, fillo de pescadores vascos que estivera vivindo moito tempo en Ferrol e sentíase plenamente identificado cos galegos. A primeira reunión, na que se xestou a entidade, realizouse o 28 de febreiro e a súa inauguración oficial non se celebrou ata o 20 de maio dese ano 84, que fixeron coincidir coa celebración do Día das Letras Galegas. Ó acto asistiron, entre outras personalidades, o consejero do Goberno Vasco, Castor Garate, en representación do Lehendakari e o alcalde de Eibar xunto con varios concelleiros.

O primeiro obxectivo, nos seus inicios, foi acadar un local en propiedade onde desenvolver as súas actividades; logro que se fixo realidade o 2 de marzo do ano 1984, despois de mercar un local con aportacións dos socios e un préstamo hipotecario, realizando parte do seu acondicionamento por eles mesmos en horas libres. O local conta con: oficina, comedor, sala de xuntas, cociña, biblioteca e bar especializado en comidas galegas.

O obxectivo único da entidade é promover e difundir a cultura galega, como consta no artigo 3º dos Estatutos: “La Entidad tiene carácter cultural y Folklórico, y su objeto fundamental es promover y difundir la cultura en general, muy particularmente la cultura gallega, y en consecuencia agrupar a todos los gallegos amigos de la cultura y simpatizantes residentes en Eibar y sus alrededores, por lo tanto su campo de acción se circunscribe a la provincia de Guipuzcoa”.

Foille concedida a personalidade xurídica o 21 de maio de 1984 e ostenta a condición de galeguidade dende o 12 de xaneiro de 1989.

Participa en numerosos actos de irmandamento coa comunidade vasca así como con outros centros galegos do País Vasco. De feito, forma parte da “Irmandade de Centros Galegos en Euskadi”, da “Federación de Casas Rexionais en Guipúzcoa” e do País Vasco. Participa na organización do Día de Galicia en Euskadi e das Casas Regionales en Guipúzcoa. Conta cun grupo de danza e gaita, "Os Galaicos", publican anualmente o programa do "Día das Letras Galegas", conta cun equipo de fútbol benxamín, celebran o magosto e concursos infantís.

É de destacar a súa labor solidaria, axudando a persoas transeuntes ou afincadas na comarca, que lles solicitan axuda tanto económica como social, así como en momentos especialmente dificiles, como foi a súa aportación desinteresada coas víctimas da catástrofe producida polo huracán Mitch, en Centroamérica.

A fundación da Casa Cultural comezou cunha xuntanza dun pequeno grupo de galegos no Bar Estación. En 1977 alugan un local e en 1978 consiguen adquirilo e constituir a sociedade. No local lévanse a cabo as actividades e conta con biblioteca, cociña e oficina.

Os seus obxectivos son:

• Promover a cultura Galega en Euskadi.
• Conservar e promover a cultura galega a tódolos niveis (lingüístico, literario, deportivos...).
• Axudar aos asociados ante calquera problema (social, cultural, xurídico, económico, etc.).
• Promover a unión de tódolos galegos e simpatizantes mediante distintas actividades.

Durante máis de dez anos contaron co grupo folclórico "Airiños Galegos" e a Tuna "Anduriñas" e dende 1986 editaron a publicación societaria "Letras Galegas", de periodicidade anual.

Organizan conferencias, celebran o Día das Letras Galegas e diversos campionatos, fan excursións e celebran o entroido e o magosto.

Co obxectivo de reunir á comunidade española residente no país e incentivar a cultura e as tradicións hispana, un grupo de españois residentes en Santo Domingo, entre os cales podemos destacar a Américo Lugo, Santiago Bustamante e Joaquín Fernández de Gamboa, entre outros, deciden reunirse para facer unha entidade que lles servira de referencia coa súa patria.
Con este ideal, reúnense por primeira vez o 12 de xuño de 1917, na casa de Luis Baquero Alonso. Unha semana despois, volven xuntarse no colexio “Divina Pastora” dos Padres Capuchinos e quedou designada unha comisión xestora para a creación dos estatutos da Casa de España.
O 1 de xullo de 1917 celebran unha terceira sesión, na que se constitúe oficialmente a nova entidade, que terá como obxectivos:
difundir o espíritu español; estreitar os lazos entre españois, dominicanos e outras colectividades estranxeiras no país; desenvolver os intereses materiais da colonia; fomentar a cultura en todos os aspectos; beneficencia, e auxilio para os socios; e organizar actividades recreativas.
A primeira directiva estivo presidida por Domingo Hernández, como vicepresidente, Jesús Cobián, Bnejamín Portela Álvarez como secretario e luis Baquero Alonso como tesoureiro; como vogais: José Lebrón Álvrez, Francisco González Flores, Perfecto Quintillá, Santiago Bustamante e Antonio Fernández.
Crea unha biblioteca “Cervantes” a través da que organiza numerosos actos de divulgación cultural como conferencias, certámenes literarios, exposicións de artes plásticas, representacións de bailes folclóricos, así como a celebración de festas rexionais e o fomento de actividades deportivas, coas que a Casa de España logrou na súa historia manter vivos os lazos de unión con España. Tamén patrocinou diversoso programas de saúde e de beneficencia, brindando asistencia a toda a sociedade dominicana.
Esta entidade é na actualidade un club social privado dedicado a promover a gastronomía e costumes españois na República Dominicana. O seu obxectivo principal é acoller e ser centro das reunións para españois e os seus descendentes, así como dominicanos identificados coa cultura de España.
Contan con modernas instalacións deportivas, áreas de esparcimento, un restaurante e unha taberna onde se pode degustar aas delicias da mellor cociña española.

Esta entidade foi fundada por un grupo de españois, ex-socios da "Sociedade Espanhola de socorros mutuos de Porto Alegre", que decidiron constituír un grupo ao que chamaron "Grupo de amizade 12 de outubro". Eran contrarios á marcha desta entidade, con profundas disensións políticas e mesmo da actuación da entidade que segundo eles perdera "o seu carácter mutualista e hispanista". Este grupo nunca tivo carácter asociativo nin xurídico pero foi o xérmolo dunha nova entidade.
Tras realizar varias festas e banquetes foi cundindo a idea de crear unha nova sociedade que defendera aos emigrantes españois e espallase a cultura española na sociedade brasileira. Esta idea foi apoiada activamente dende o consulado español en Porto Alegre (que tiña moi mala relación coa Sociedade española de socorros mutuos) quen desexaba manter a vinculación dos emigrantes españois co estado español, e a nova sociedade lles serviría de canle para informar dos proxectos e leis que afectase á colectividade.
A directiva fundacional estaba integrada por Juan Quintana Ros, primeiro presidente; Miguel Vázquez Valiño, secreatrio; José Esteve Vila, tesoureiro e como vogais: Victor Braña Rivas, Alejandro Buxeda Gutiérrez, Julio Comesaña Alonso, Pedro Díaz Marco, Celestino Rey Garrido, Laureano Pratas García e Feliciano Veiga Vieites.
Creouse como unha entidade recreativa, co fin prioritario de difusión cultural e estreitamento dos lazos de unión e amistade entre os españois alí asentados.
En 1959 aproban unha reforma nos estatutos nos que tamén se contempla o labor asistencial para os socios e a necesidade de conseguir unha sede social propia.
Tras unha longa traxectoria en 1994, os socios aproban en asemblea xeral a súa fusión coa "Sociedade Espanhola de socorros mutuos de Porto Alegre" e pasan a denominarse como "Centro Espanhol de Porto Alegre", que actualmente continúa a traballar na difusión da cultura española no Brasil e a asistencia mutual entre os seus socios.

Esta sociedade é o resultado da fusión do “Club Espanhol de Rio de Janeiro” (fundado en 1951, baixo o nome de “Centro Espanhol de Rio de Janeiro”) coa “Casa de Galicia” (fundada en 1947).
Trátase dunha entidade sociocultural e deportiva que conta con sede social propia e amplias instalacións (restaurante, salóns de actos, zona deportiva, … ) para realizar as súas numerosas actividades recreativas, a disposición dos seus socios, dos cales a gran maioría son galegos, que de feito están unidos na chamada “Peña Gallega”, integrada nesta sociedade.
Entre os seus obxectivos pódese destacar: “Servir de vínculo entre os membros da coletividade española, co fin de manter os costumes, cultura, idioma, arte, folclore e tradiçións españolas; promover reunións sociais, culturais e recreativo-deportivas entre seus asociados e aproximar as relacións entre españois e brasileiros; promover actividades de caráter asistencial, educacional e filantrópico; promover e incentivar actividades culturais, como: institutos de cultura, cine, videoclube, cursos de idiomas, de música, de danza e outros que axuden ao desenvolvemento cultural”.

Esta entidade foi fundada o 8 de maio de 1993 na cidade de Santiago de Cuba (provincia de Santiago de Cuba) baixo a denominación de "Asociación Gallega de Santiago de Cuba" por un pequeño grupo de descendentes de galegos, liderados por Carlos Fernández Rodríguez quen constituíu un comité xestor manténdose el no cargo de tesoureiro.
A súa sede social está situada na Rúa Bravo Correoso, 205 Bajos, esqu. 7 e 8 e contaba no ano 2000 con 50 familias asociadas.
Actualmente coñécese como Asociación Amistad Cubano-Gallega. Casa de Galicia". Os seus obxectivos son benéficos e culturais, dedicándose á atención dos galegos dos municipios de toda a provincia de Santiago de Cuba, non só da cidade.

Esta sociedade recreativa foi fundada o 26 de abril de 1998 por un grupo de galegos residentes na cidade de Badaxoz.
Nos seus Estatutos sociais especifican a súa finalidade: prolongación de Galicia en Badaxoz, irmanando aos galegos e simpatizantes residentes na cidade no recordo vivo de Galicia; promover actividades culturais, basicamente en función de dar a coñecer o patrimonio cultural galego; benéfico-sociais: todas aquelas que procedan de acordo ás posibilidades da asociación; recreativas: promocionar entre os asociados toda clase de actividades deste tipo, dentro dos cauces legais establecidos.

A sociedade obtivo o recoñecemento de Galeguidade en abril de 2000.

A "Casa de Galicia de Bilbao" foi fundada o 6 de xuño do ano 1926 por un pequeno grupo de galegos que se reunían na Cafetería La Terraza. Tiveron varias sedes sociais, a maioría alugadas ata que no ano 1990 inauguran a actual en propiedade, sita na rúa Picasso, cunha superficie de 600 m2 donde ademais de comedor, cafetería, sala de xogos, contan cunha sala de exposicións e unha biblioteca con máis de 1000 volumes en galego; posúen varios locais que alugan.

Nos seus Estatutos recollen os fins artísticos, culturais, recreativos e benéficos da entidade, encamiñados todos eles a facilitar e cultivar a confraternidade galaico-vasca e a difusión do que representa Galicia en todas e cada unhas das súas manifestacións.

En setembro de 1962 crearon o grupo folclórico "Danzas Terra Nai", integrado por quince músicos e sesenta compoñentes de baile e a banda de gaitas "Lumieira". En 1982 formaron un grupo de corda, con sesenta músicos e no ano 87, doce socios crean "Xolda", grupo de música tradicional galega. Ademais teñen un grupo de teatro chamado "O Palleiro". Todos os seus grupos participan activamente nas festas organizadas pola entidade: celebracións do Antroido, Semana das Letras Galegas, Día de Galicia en Euskadi, etc.

Organizan cursos literarios de narración curta que convocan anualmente. Dende 1986 publican o informativo mensual "O Currunchiño" e dende o 88 editan "O Curruncho", boletín mensual da sociedade, e "Follas Novas", o voceiro infantil e xuvenil.

A Casa de Galicia de Bruselas ten a súa orixe na escisión dun grupo de membros do Centro Galego de Bruselas. A diferencia de criterios coa directiva e algúns membros do Centro orixinou a separación de ámbos grupos. A Casa de Galicia iniciou as súas actividades nun bar propiedade dun galego. Neste primeiro momento a asociación estaba case que exclusivamente composta pola directiva e as súas familias. Pouco a pouco a sociedade experimentou un crecemento continuado, as “rencillas” olvidaronse e hoxe semella que hai un bo entendemento entre as dúas asociacións galegas en Bruxelas.

A Casa de Galicia é unha asociación de tipo cultural, sen fins de lucro, cuxos obxectivos principais son, como consta no artigo nº 2 dos seus Estatutos, “el cultivo y la expansión de la cultura gallega”. Neste sentido tratan de dar a coñecer a lingua, a cultura e as costumes galegas en Bélxica (e incluso en países como en Holanda, Francia e Alemania por medio do seu grupo folclórico, onde é bastante coñecido e actúa con regularidade.

Os seus primeiros estatutos foron reformados en Asemblea Xeral o 5 de decembro de 1982. A partires desa data a sociedade pasou de ter unha “directiva coordinadora” a unha “directiva presidencial”.

Contan cun grupo folclórico homónimo co que participan en festivais, publican semestralmente o "Voceiro da Casa de Galicia", imparten cursos de informática, música, costura e francés, organizan exposicións e conferencias e celebran o Día das Letras Galegas, a festa de Santiago Apóstolo, o Magosto e o Entroido, así como a Festa da Hermandade e
a Festa da Emigración. Contan cunha escola de danzas e gaitas para nenos e con varios equipos deportivos: de fútbol e de ximnasia rítmica, entre outros.

Foi fundada en marzo de 2001, cunha invitación ao Presidente da Xunta no seu acto inaugural, tendo como obxectivos de natureza filantrópica, social, cultural e de formación con Galicia. Dende a súa fundación mantén o firme e decidido compromiso de divulgar a orixe e identidade galegas, desenvolvendo actividades de divulgación da idiosincrasia, cultura e costumes galegas entre os socios, novas xeracións e público en xeral.

O 26 de outubro dese ano inaguran o local alugado para a súa sede local. Obtuvo o recoñecemento de Centro colaborador da Secretaria Xeral de Emigración da Xunta de Galicia o 23 de maio de 2003 e conta na actualidade con 101 socios a maioría deles galegos.

Na década dos 30 do século XX houbo na cidade das Palmas un "Centro Gallego" que por diversas causas tivo unha curta existencia. En 1951 un grupo de galegos residentes nesta illa fundan unha "Casa de Galicia" que segue existindo hoxe. Foi creada co "anhelo compartido de dispoñer dun acolledor "lar" no que reunirse, "falar galego", escoitar a música das gaitas, compartindo a morriña (...) rememorando dunha ou outra forma á ausente terra nativa".
Entre os seus fundadores están: Manuel Vila Fernández, Manuel Blanco Castro, Gonzalo Alonso Lamberti, Francisco José Díaz Casanova-Marrero, Urbano Fernández Fontaiña, Elena Rodríguez Brehcist, Isidro Guimarae Tettaneney, Carlos Sampedro Travadela, M.ª del Carmen Montenegro Bastos, Avelino Oliveira Rodal, Faustino Cebral Collado, Tomás García García, Manuel Miranda Cabral e Jesús Piñeiro Rodríguez.
Nos seus primeiros Estatutos do ano 51 definen a súa finalidade recreativa e de axuda mutua. Levan a cabo numerosas actividades de beneficencia e sanitarias con numerosas axudas aos seus paisanos máis desfavorecidos.
Organizan dende a súa fundación diversos actos culturais, participando na vida pública da cidade, como no antroido. Dende 1979 fundaron un grupo de teatro que actúa en numerosas ocasións festivas da cidade. Crearon un grupo folclórico integrado por nenos e xóvenes que actúan nos bailes e comidas organizadas pola entidade. Colaboran ademais con programas de radio: a cadena Ser "Galicia en Canarias" desde 1982 e outras emisoras.
Editan desde 1971 a Revista "Aturuxo" con carácter anual, como voceiro da sociedade.