Ante a elevada idade dos emigrantes españois residentes no país, xa na década dos anos 60 do pasado século, xurdiu no seo da colectividade española de Uruguai, a idea cada vez máis necesaria de crear unha residencia para os emigrantes de idade avanzada que non tiñan familia ou posibilidades de que ésta os cuidara. Esta iniciativa concretouse en 1964 coa fundación do “Hogar Español”. As súas orixes tiveron lugar nunha gran casona da rúa Millán, na zona de Sayago, cedida por entonces polo Consejo del Niño do goberno da capital uruguaia.
O Hogar é unha asociación civil de beneficencia, sin fins de lucro, que ten como obxectivo prioritario aloxar e cuidar españois con máis de 65 anos que carezan de medios económicos suficientes e/ou protección familiar para ter unha vellez digna.
En 1973 o Hogar trasládase a súa actual sede, na Avda. de las Instrucciones 981. Dos seus 12.600 m2 de extensión, a casona conta con 1.948 m2 edificados. A través de sucesivas ampliacións e remodelacións en 1982 e 1991 chega a 4.376m2 edificados en tres pisos e sótano, reciclado de baños e habitacións, con calefacción e todas as modernidades. Unha segunda ampliación, realizada en 2006 e 2007 leva a área edificada a 9.033 m2, con capacidade para 216 residentes en habitacións de dúas persoas, catro baños xeriátricos, dous ascensores adicionais, piscina para hidroterapia e outras melloras.
O Hogar recibe apoio económico do goberno de España a través de diversas axudas e dos gobernos autonómicos de Galicia, Valencia, Illas Canarias e Illas Baleares; tamén reciben moitas axudas das asociacións de emigrantes españois no país: Asociación Española de Socorros Mutuos, Casa de Galicia, Centro Gallego, Asociación Comunidad Valenciana, Club Español ou a Asociación de Empresarios Gallegos del Uruguay. Todas estas institucións organizan festas, funcións teatrais, conferencias, festivais e banquetes cos que recadan fondos para financiar a institucións, ademais de doazóns varias.
Segundo os estatutos da sociedade (1980) ten as seguintes finalidades específicas:
“ARTIGO 4°. Os fins do Hogar Español fundamentalmente son os seguintes: A) Asilar ancianos españois de ambos sexos, non menores de 65 anos, imposibilitados para o traballo, carentes de medios de subsistencia e de parentes obrigados que poidan mantelos. Salvo casos excepcionais, interpretación do Consejo Directivo e da Comisión Fiscal. B) Resolver os problemas da senectude entre os españois nativos coa contemplación, orientación e tolerancia que as circunstancias requiran, dacordo coa xerontoloxía e xeriatría. C) Prestar todos os servizos necesarios como son: 1) visitas aos internados, preferentemente por parte dos co-provincianos xubilados e de comisións de damas, a modo de familiares; 2) Organización de actos de orientación, culturais e recreativos. 3) Ocuparse das xestións e tramitacións que necesiten, así como velar porque no sexan privados indebidamente dos seus intereses; 4) Ocuparse da obtención de xubilacións, pensións e subsidiar aos que teñan dereito, prestándolle desde xa toda a axuda posible; 5) Tender a facilitarlles fogares de co-provincianos ou outros españois que lles poidan ter, atende e comprender de modo familiar, verificando as condicións nas que se atopen por comisións visitadoras; 6) Procurar mellorar a “Colonia Hogar Español” con vistas a levar presentes e futuras necesidades colectivas dos españois, na forma máis adecuada e moderna posible, incluso con terras de cultivo, parque de recreo (para realizar excursiones, romerías, campos de deportes, etc. ) artes e oficios, sala de actos, sala de lectura con diarios españois e uruguaios, bibliotecas, sala de xogos e estar, etc.; 7) Tender a crear o Instituto de Previsión y Seguro Económico Social Español, cooperativa de subsistencias, empréstitos e pensións aos carentes de recursos (españois e nativos) especialmente enfermos e anciáns cos intereses dun capital subsidiario, formado a ese fin, e ao que non se poderá dar outro destino; 8) Realizar todos os actos e feitos necesarios, para cumprir as finalidades enumeradas”.
En suma, o Hogar Español comezou como unha residencia para adultos maiores autoválidos. Debido ao envellecemento natural, a poboación actual de 210 residentes, está constituída nun 50% por dependentes totais e nun 25% por semidependentes. Conta cunha Dirección técnico médica xeral que supervisa e evalúa todas as actividades técnicas, asistenciais e sociais dirixidas aos residentes. Ten como meta fundamental manter e aumentar a calidade de vida e autonomía dos residentes a través dun programa de intervención integral dirixido á súa promoción, prevención , asistencia e rehabilitación. Ademais busca solución aos problemas sociais e familiares dos residentes, e participa na avaliación de cada solicitude de ingreso e tamén se xestiona os trámites necesarios para as pensións dos residentes que correspondan.
En novembro de 2005, inaugurouse un Centro de Día, destinado a atender a internación diurna de adultos maiores e semidependentes de luns a venres, como unha axuda ás familias traballadoras. Este Centro bríndalles a oportunidade de pasar o día xunto a persoas da súa idade, desenvolvendo actividades e paseos que os motivan e estimulan, mantendo ao mesmo tempo unha relación estable co seu entorno familiar. Foi inaugurado pola Deputación da Coruña, co apoio do Principado de Asturias e financiado pola Fundación Galicia Emigración en convenio co Hogar Español.
Ler menos
