A Irmandade Galega de Rubí foi fundada un 24 de maio de 1981 por un grupo de galegos residentes na poboación catalana de Rubí. Dende un primeiro momento tiveron como lema "Manter e difundi-la nosa cultura, costumes, folclore, lingoa e gastronomía".
Nos primeiros estatutos sociais decláranse abertos aos emigrantes galegos en Cataluña ou a calquera persoa interesada na problemática de Galicia. E manifestan como fins da entidade: favorecer a relación entre os emigrantes galegos, mantendo e fomentando o sentido da identidade nacional galega; facilitar a comunicación entre os galegos e os restantes habitantes de Cataluña e as súas respectivas culturas; manter unha conexión constante coa realidade de Galicia, informando e aportando alternativas; contribuir ó desenrolo e promoción da cultura galega en todos os aspectos; traballar para a normalización do idioma galego.
Pouco despois da súa creación organizan unha agrupación folclórica de gaitas e baile "Irmandade Galega de Rubí" formada polos socios e os seus fillos e que participan nas diversas actividades culturais e recreativas que organiza a entidade. No ano 1988 editan o primeiro número do Boletín informativo "O Pardao", voceiro da entidade, que ten periodicidade mensual e que se segue a publicar na actualidade.

Antonio Rodríguez e Euloxio Fernández Díaz empezan a dar os primeiros pasos para poñer en marcha unha asociación na cidade de Terrassa. O 28 de agosto do ano 1982 consiguen reunir a máis de vinte persoas no bar Hórreo. O 4 de setembro deciden o nome da asociación e o 23 de outubro convocan a tódolos galegos e galegas residentes na cidade a asistir á conferencia sobre emigración galega impartida por Iolanda Díaz Gallego. Como resultado constitúese a primeira xunta directiva.

Pouco despóis comezaron os traballos de adecentamento da pranta baixa dunha antiga fábrica para utilizala como local social, cuxa presentación oficial tivo lugar o 23 de abril de 1983.

Ao pouco tempo de conformarse a asociación crearon un grupo de gaitas, percusión e danza e empezaron a celebrar o Día de Galiza en Terrassa e o Día das Letras Galegas, entre outras festividades.

Os seus fins son dar a coñecer a cultura galega, colaborar coa cidade e manterse unidos a tódolos centros e irmandades galegas de Cataluña.

Este centro foi creado o 8 de decembro de 1985 por varias entidades de emigrantes galegos residentes en Euskadi: "Centro Gallego de Vizcaya" de Baracaldo; "Centro Gallego de Eibar"; "Centro Gallego de Ermua"; "Centro Gallego de Llodio"; "Centro Gallego de Victoria"; "Casa Cultural de Galiza" de Elgoibar; "Casa de Galicia" de Ondárroa; "Casa de Galicia" de San Sebastián; "Casa de Galicia" de Santurce; "Agrupación Hijos de Galicia" de Sestao; "Sociedad Cultural Carballeira de Zarauz"; "Casa de Galicia" de Bilbao.
Nos seus estatutos declaran como obxectivo prioritario a promoción e establecemento de nexos de unión e cooperación entre estas sociedades; salvagardar os intereses de todos e cada un dos compoñentes, colaborando colectivamente na resolución dos problemas; promover o coñecemento de Galicia (lingua, cultura, historia, xeografía, folclore, gastronomía, costumes e demáis pecualiaridades).
Conxuntamente celebran cada ano o Día de Galicia en Euskadi, organizando diversos actos culturais e festivos que serven de unión entre a colectividade galega.

Constituíuse legalmente como asociación en 1983 coa finalidade de dar a coñecer a cultura galega con maiúscula, máis alá dos tópicos. Dende os primeiros momentos esta asociación contou co apoio de boa parte da intelectualidade galega, de entre os que destaca Filgueira Valverde.

A sociedade organiza anualmente dúas actividades culturais; unhas xornadas de cultura monográficas que se celebran primeiro en Madrid (en xuño) e logo na Coruña (en xullo) e a edición da Revista "Galicia en Madrid", de periodicidade irregular e que sufriu cambios na súa liña editorial desde a súa aparición. Comezou sendo informativa porque nos primeiros momentos non había prensa galega. Sen embargo, coa aparición de novas revistas e periódicos de corte informativa, decidiron facela monográfica, aproveitando as liñas temáticas das xornadas culturais.

A finalidade da sociedade é promover actos e estudos sobre a cultura galega.

Esta asociación foi creada o 20 de abril como unha entidade federativa formada polas entidades máis destacadas da colectividade galega espallada polo mundo.
No seu Regulamento social deixan constancia da que fundan unha sociedade de carácter asistencial, cultural e benéfico-social, cos seguintes fins: estudar os problemas de tipo xeral que poidan plantexarse a todas as sociedades, centros e entidades, de calquera clase, que agrupen a galegos residentes fóra de Galicia; elaborar plans máis convintes encamiñados á solución dos seus problemas; promoción e fomento de relaciones cordiais de todas as sociedades, centros e entidades galegas, entre sí e cos organismos e entidades, públicos o privados, de calqueira rango ou xurisdicción; promoción e orientación na creación e funcionamento de novas sociedades galegas nas localidades donde se consideren de interese polo número de galegos alí residentes; convocatoria de Congresos para o estudo dos problemas que plantexe a nosa emigración; organización de seminarios técnicos, publicacións, simposios, concursos, etc.; organización e promoción de grupos folklóriocs, masas corais, grupos teatrais, visitas de conferenciantes, exposicións de arte dos propios emigrados, actuacións culturais, etc. entre os galegos de fóra de Galicia, facilitando o intercambio con outras actividades de igual tipo; participación -e organización de cursos de orientación, formación dirixidos aos emigrantes; relacionarse a nivel institucional cos organismos pertinentes para o cumprimento dos fins desta Federación; información ás sociedades, centros e entidades galegas sobre:

• evolución industrial, comercial e postos de traballo e outros aspectos de Galicia, en relación cos fins asistenciais, culturais ou benéfico-sociais propios da Federación
• particularidades da lexislación, como son: contratos de traballo, convenios de seguridade social, bolsas, intercambio cultural, campamentos xuvenís etc.
• beneficios aos que o emigrante poida acollerse e xestión, no seu caso, de todos aqueles que foran consecuencia de canto dispón o "Patronato de Protección al Trabajo" ou organismos similares.
  Son fundadores desta entidade: Dende Arxentina: Fausto Álvarez y Álvarez, pola "Casa de Galicia" de Bos Aires; Eduardo Blanco-Amor e Francisco Fernández del Riego polo "Centro Gallego de Buenos Aires"; Eugenio López y López por "Hijos del Ayuntamiento de Maside"; Manuel Esperón Landín por "Hogar Gallego para Ancianos"; dende Brasil: Pascual Núñez Arca por "Casa de Galicia de Sâo Paulo"; dende Cuba: Juan Lado y Lado por "Hijos del Ayuntamiento de Sarria"; Luis Fernández Rodríguez por "Naturales de Ortigueira"; Antonio Alvarez y Alvarez e José Rodríguez Vázquez por "Sociedad Cultural Rosalía de Castro"; dende Chile: José Domínguez Diéguez e Leopoldo Fernández pola colectividade galega de Santiago de Chile; dende España: Matías González Chas, José Manuel Liaño Flores, polo concello da Coruña; Francisco Rodríguez Jijirey polo concello de Santiago; Miguel Pérez Fernández-Simán, pola "Casa de Galicia de Valladolid" e o "Centro Gallego de Salamanca"; Manuel R. García Martínez polo "Centro Gallego de Barcelona"; Antonio Vázquez Guillén, Fausto García Rodríguez, Alfonso Varela Canido polo "Centro Gallego de Madrid"; José Antonio López Martínez polo "Centro Gallego de Ponferrada"; Venancio Novo García, José Manuel Liaño Flores, Isabel Martínez Barbeito, Luis Sánchez Mosquera, Manuel García Berenguer, Logita Ponte Patiño, Ricardo Castro Caruncho, Manuel Figueirido Feal, Rodrigo Gómez Fernández; dende México: Vinicio Vilares Andión polo "Centro Gallego de México"; José Luís Méndez Ferrín e Jesús Alonso Montero polo "Padroado da Cultura Galega"; dende Uruguai: Rafael Castro Marrozos por "Alma Gallega de Montevideo"; José Torres Hermida e José Guerrero Misa pola "Casa de Galicia de Montevideo"; Rafael Castro Marrozos e Luís Sánchez Mosquera polo "Centro Gallego de Montevideo"; dende Venezuela: Jesús Cornide Pérez de "Hermandad Gallega de Caracas".

Dende a súa fundación o ano 1988 esta federación está integrada por catorce centros galegos de toda Cataluña: Irmandade Galega "O noso Lar" de Tarrasa; "Saudade", sociedad cultural galega de Barcelona; Asociación cultural "Toxos e Xestas" de Barcelona; Irmandade "A nosa Galiza" de Mollet; Asociación cultural "Nós" de Sabadell; Asociación cultural "Rosalía de Castro" de Cornellá; Casa Galega de Font-Trobada de Barcelona.
Nos seus Estatutos aparecen as súas finalidades: agrupar ás asociación culturais galegas da comunidade catalana, fomentando as relacións cordiais entre as mesmas; representalas ante os órganos públicos e privados nas súas demandas; potenciar a celebración de actos culturais e folklóricos conxuntamente e promover a organización de estudios e congresos. Organízanse para facer o Día das Letras Galegas e a Festa de Santiago e Día de Galicia conxuntamente.

A "Federación española de casas regionales y provinciales" foi creada na década dos anos 70 do século XX co obxectivo de promover a actividade e fins das distintas federacións territoriais. A Federación Nacional e as distintas Casas Rexionais e Provinciais xurdiron co obxectivo fundamental de agrupar a persoas naturais, orixinarias, vencelladas ou simpatizantes dunha provincia, rexión ou comunidade autónoma, con fins convivenciais, socioculturais, formativos, benéficos e recreativos.

Nos anos 80 comezaron unha nota etapa na federación e temos noticia de que no ano 1984 o presidente da federación era Ignacio Buqueras y Bach e de que xa en 1989 foi nomeado como presidente nacional o economista José Luis Casas Villanueva.

A comezos da década de 1990 foi creada a "Confederación Española de Casas Regionales y Provinciales (CECRYP)", que representa a máis de 800 casas rexionais a través das diferentes federacións autonómicas e provinciais.

A Federación de Centros Gallegos de Castilla y León créase no ano 1994. Nel se integran todos os centros da comunidade castellano-leonesa, cos seguintes fins estatutarios:

• Promover e establecer nexos de unión e vínculos de cooperación e solidariedade entre as sociedades galegas asentadas en Castela e León.
• Salvagardar os intereses de todos e cada un dos compoñentes, colaborando colectivamente na resolución dos problemas que podan plantexarse.
• Promover o coñecemento de Galicia, en orden á súa Lingua, Cultura, Historia, Xeografía, Gastronomía, Folklore y demais peculiaridades.
• Manter un contacto cordial con todas as sociedades galegas do mundo, así como cos demais centros rexionais y federacións existentes.
• Coordinar e canalizar as relacións con todos os organismos estatais e autonómicos, tanto públicos como privados, especialmente coa Xunta de Galicia e a Junta de Castilla y León
• Apoiar toda iniciativa en favor da creación de sociedades galegas cuxas finalidades sean acordes co espíritu desta Federación.
• Tratar de velar pola realización de cantos actos tendan á exaltación dos valores culturais, éticos, espirituais e materiais dos fins propios.
• Queda excluida expresamente dos fins desta federación cualquera actividada política ou sindical.

Desde a fundación celébrase o Día de Galicia en Castela e León como actividade fundamental que reúne aos socios de todas as entidades que a integran.

Cada ano, de forma rotatoria, ten lugar o evento na localidade onde ten a sede o centro que se encarga da organización da celebración.

Esta entidade foi fundada por un grupo de galegos residentes en Madrid que no ano 1967 reuníronse por primeira vez na praia viguesa de Panxón. O seu principal obxectivo é aunar e interrelacionar aos galegos afincados en Madrid, coa apertura de un foro de encontro. Dende os seus comezos renunciaron a rexirse por un marco estatutario e unha estructura formal. A Orde aglutínase baixo o lema "Lembranza e amistade" e organiza exposicións e presentacións literarias en Madrid e capítulos en Galicia. Así, cada ano en Carnaval celebran un Capítulo Xeral Ordinario en Galicia, onde se reúnen galegos residentes en toda España e en varios países de Europa e América. A Orde ten realizado Capítulos Extraordinarios noutros países e, cada ano, con motivo do Ano Santo, a Orde celebra un Capítulo Extraordinario en Santiago de Compostela.
Os Capítulos da Orde son actos de exaltación da galeguidade e de reencontro dos galegos da diáspora e, neles, entréganse os trofeos "Galeguidade", máxima distinción que a Orde entrega anualmente a unha persoa física, a unha persoa xurídica e a un medio de comunicación social.

Durante unha cea na Casa de Galicia, o José Antonio Vilavoa e unha ducia de galegos decidíronse a crear unha confraría, que na actualidade está formada por políticos, médicos, cociñeiros, etc.

É unha asociación de tipo gastronómico, de clara inspiración Jacobea y peregrina, que pretende difundir a gastronomía galega. Tamén ten carácter recreativo e cultural. Segundo o artigo nº 2 dos seus Estatutos, aprobados o 25 de xullo de 1992, trata de promover:

• O coñecemento de Galicia, a súa lingua e cultura, a gastronomía, a historia, costumes e demais peculiaridades xenuínas.
• Dar a coñecer a Queimada, ensinar a preparala e promover concursos, festas e actos, tanto literarios como musicais que realcen os costumes xenuínos de Galicia.
• Promover e establecer nexos de unión entre os galegos afincados en Euskadi.
• Impulsar e favorecer o mutuo coñecemento, respecto, comprensión e colaboración entre as Autonomías de Euskadi e Galicia.
• Apoiar toda actividade a prol de Galicia sempre que a súa finalidade sexa acorde co espírito desta Asociación.

Fan un “Capítulo Anual”, o 1º domingo de decembro, onde nomean confrades a 6 ou 7 persoas destacadas. Nesta celebración destacan unha serie de actos:

• Desfile de Confrades.
• Misa-ofrenda, con actuación do grupo de Gaitas.
• Procesión vestidos de confrades.
• Visita do alcalde de San Sebastián.
• Investidura de confrades.
• Actuación Coral e clausura do Capítulo.
• Capítulo Gastronómico con productos galegos e Gran Queimada.

Asisten a tódolos “capítulos” das outras confrarías e están afiliados á "Cofradia Gastronómica do País Vasco" e asociados á Federación Cofradías Gastronómicas (FECOGA).

A Casa de Galicia de Valladolid fundouse o 23 de novembro de 1954. Entre as súas finalidades destacan promover e dar a coñecer o patrimonio cultural galego, promover e colaborar en actividades benéficas e sociais e desenvolver actividades lúdicas.

A Casa conta cun local de tres plantas no centro da capital castellana, no nº 4 da Plaza Santa Cruz, que conta con sala de reunións, salón noble, salón de xogos, salón xuvenil, cafetaría, cociña e comedor. A súa biblioteca alberga máis de 2.500 exemplares.

O 6 de abril de 1969 constituíase a Casa de Galicia en Santurce. Uns meses despois, o 4 de outubro, inscribíase no Rexistro de Asociacións. A súa fundación correu a cargo de unha docena de entusiastas emigrantes galegos con morriña da súa terra que sentían a necesidade de asociarse como o fixeran os seus paisanos en Barakaldo ou Sestao.

A súa primeira sede foi o bar Claudi, no número 30 da rúa Doctor Fleming, no barrio de Las Viñas. Pouco despois pasaron o bar Sil, na confluencia entre as rúas Cervantes e Barandiaran. Máis adiante a súa sede ubicouse no bar Montefuerte, na rúa Cartero Germán. Baixo a presidencia de Jesús Martínez adquiriron o local que acolle dende 1974 a súa sede, que máis tarde foi ampliada coa compra dun local contiguo, o antigo restaurante Viriato, sendo reformada en 2013.

A Casa de Galicia en Santurce comezou sendo un centro de reunión e punto de encontro dos emigrantes galegos e os seus descendentes. Co tempo ampliou horizontes para crear unha prolongación de Galicia en Santurce, como rezan os seus Estatutos.

Os seus fins, recollidos nos Estatutos, son:

• "Crear una prolongación de Galicia en Euskadi y de forma particular en Santurce,, hermanando a los gallegos y no gallegos residentes en la Comunidad Autónoma Vasca".
• "Desarrollar la compenetración y conocimiento de todas las Nacionalidades y Regiones del Estado Español con Galicia y de ésta con aquéllas, prestando atención preferente a Euskadi al ser esta Comunidad Autónoma su ámbito territorial".
• "Mantener lazos culturales y sociales con Galicia, sus gentes, su historia, su cultura y su idioma el galego, que será empleado preferentemente, en cualquier tipo de comunicación, tanto sea oral como escrita, en la Sociedad y en las relaciones con personas, instituciones y organismos".
• "Facilitar en la medida de lo posible medios educativos para la elevación cultural, así como los medios de recreo y asistencia a los socios".

Dende 1979 e ata a súa disolución nos anos noventa pola marcha de parte dos seus compoñentes, destacou o grupo "Airiños Galegos", que se encargou de mostrar outra faceta da cultura galega: a danza e a música. Tocaban diversos instrumentos, entre os cales sobresaía a gaita. Dende 1989 a sociedade edita unha publicación local en galego, "Nova Andaina", co fin de difundir as actividades que a asociación desenvolve.

Nos últimos anos a asociación organiza diversas actividades, como a Feira das Letras Galegas, recitais, conferencias, danzas, etc., e celebra o día do patrón, Santiago Apóstol, e o magosto.

Na década dos 30 do século XX houbo na cidade das Palmas un "Centro Gallego" que por diversas causas tivo unha curta existencia. En 1951 un grupo de galegos residentes nesta illa fundan unha "Casa de Galicia" que segue existindo hoxe. Foi creada co "anhelo compartido de dispoñer dun acolledor "lar" no que reunirse, "falar galego", escoitar a música das gaitas, compartindo a morriña (...) rememorando dunha ou outra forma á ausente terra nativa".
Entre os seus fundadores están: Manuel Vila Fernández, Manuel Blanco Castro, Gonzalo Alonso Lamberti, Francisco José Díaz Casanova-Marrero, Urbano Fernández Fontaiña, Elena Rodríguez Brehcist, Isidro Guimarae Tettaneney, Carlos Sampedro Travadela, M.ª del Carmen Montenegro Bastos, Avelino Oliveira Rodal, Faustino Cebral Collado, Tomás García García, Manuel Miranda Cabral e Jesús Piñeiro Rodríguez.
Nos seus primeiros Estatutos do ano 51 definen a súa finalidade recreativa e de axuda mutua. Levan a cabo numerosas actividades de beneficencia e sanitarias con numerosas axudas aos seus paisanos máis desfavorecidos.
Organizan dende a súa fundación diversos actos culturais, participando na vida pública da cidade, como no antroido. Dende 1979 fundaron un grupo de teatro que actúa en numerosas ocasións festivas da cidade. Crearon un grupo folclórico integrado por nenos e xóvenes que actúan nos bailes e comidas organizadas pola entidade. Colaboran ademais con programas de radio: a cadena Ser "Galicia en Canarias" desde 1982 e outras emisoras.
Editan desde 1971 a Revista "Aturuxo" con carácter anual, como voceiro da sociedade.

En abril do ano 1969, un grupo de galegos residentes en Ondárroa, Bizkaia, plantexa ao Concello o desexo e a ilusión que teñen por crear un centro recreativo-cultural para a numerosa colonia de galegos, maioritariamente traballadores do mar, no sector do arrastre. O paso seguinte foi nomear unha Comisión Xestora coa aprobación provisional do regulamento e o envío para a aprobación definitiva dos Estatutos ante os Organismos pertinentes. Nestes inicios destaca o apoio, a colaboración e a axuda do Concello de Ondárroa.

A Sociedade Casa de Galicia de Ondárroa xurde definitivamente en xuño de 1969, nun local alugado, coa idea de reunir, orientar e axudar a atopar traballo á xente que viña de Galicia. Moitos destes galegos atopaban nesta sociedade a xente que lle prestaba axuda, por exemplo na procura e pago dunha pensión mentres non atopaban traballo.

En 1984 tiveron que deixar o local que tiñan alugado polo que se viron na necesidade de mercar outro. Dende os anos 90 a poboación galega en Ondárrea decreceu considerablemente, debido en parte á disminución da flota pesqueira.

Segundo reza o artigo nº 2 dos seus Estatutos, "Los fines de esta Asociación son:

• Desarrollo y divulgación de la cultura gallega (lengua y folclore) en hermanamiento con otras culturas y lenguas existentes en Ondárroa.
• Prestaciòn en lo posible, de asistencia moral y material a los gallegos necesitados, sean socios o no.
• Procurar la elevación del nivel cultural de todos los socios y familias, facilitándoles medios educativos.
• Celebrar bailes y otros recreos para los socios y sus familias”.

Durante os anos 1983 a 1999 contaron cun grupo de baile, "Airiños Mariñeiros", e cun grupo de gaitas, "Os Mariñeiros". Todos os anos celebran a festividade de Santiago Apóstolo. Contan cun equipo de fútbol de rapaces entre 13 e 15 anos co que participan en torneos.

A Casa de Galicia en León foi fundada o 18 de novembro de 1967 como resultado da inquietude que existía entre varios dos galegos residentes en León por crear un "Hogar Gallego" que servise de lugar de encontro. O amor por Galicia e a añoranza pola súa terra fan que estos entusiastas, xunto cun grupo de estudantes galegos, comecen a buscar un local como sede social para así poder aglutinar a todos os galegos dispersos pola zona.

A primeira reunión celebrárase o 14 de abril de 1967 e xa dende o primeiro momento comezan a organizar actividades de todo tipo: culturais, recreativas e deportivas. A pesar de non contar neses primeiros momentos con instalacións adecuadas, crearán un concurso de relatos en lingua galega e en español, así como equipo de baloncesto e de tenis de mesa.

Na década dos 80 do século XX conseguiron a concesión de explotación dunha sala de bingo e desfrutaron de axudas da Xunta de Galicia en forma de subvencións económicas e aportacións de libros e material diverso.

Esta independencia económica permitiulles adquirir en 1988 dúas fincas comunais, cunha superficie total de 30.000 m2, situadas na localidade de Trobajo del Cerecedo (a 4 Km. del centro de la ciudad de León) e a construcción dun gran complexo social, cunhas completas instalacións recreativas e deportivas, inaugurado en xuño de 1992.

Nas instalacións ao aire libre, dispoñen de pista polideportiva, circuito, petanca, baloncesto, balonmano, bolos leoneses, canchas de tenis, campo de fútbol, voley-praia, parque infantil, piscinas (unha climatizada), zoas verdes, saunas (secas e de vapor), bañeras de hidromasaxe, ximnasio, etc.

As instalaciones de tipo social contan con salón social, bar, restaurante, discoteca, sala de lectura, biblioteca, guardería infantil e salón xuvenil. Destacar que a biblioteca dispón duns 1.450 volumes, dos que 1.000 son obras galegas.

Durante moitos anos tivo unha sede social na rúa Villafranca de León, moi pola súa gastronomía galega.

Ten recoñecida a condición de Galeguidade dende o 22 de outubro de 1987.

A Casa Gallega de Fuenlabrada foi fundada no ano 1988 e adquiriu o recoñecemento da galeguidade no ano 1990 (Decreto polo que se lle recoñece a geleguidade a Casa Gallega de Fuenlabrada. Publicado no: Diario Oficial de Galicia Nº 119, de mércores, 20 de xuño de 1990). Dende o ano 1988 mantén o compromiso de divulgar a orixe e identidade galegas, desenvolvendo actividades de divulgación da idiosincrasia, cultura e costumes galegas entre os nosos socios, novas xeracións e público en xeral.

Os seus fins, segundo recollen os seus estatutos, son:

• Desenvolver actividades culturais, recreativas, artísticas e deportivas
• Fomentar e propagar por todos os medios legais, as costumes culturais, sociais, recreativas, deportivas e outras.
• O retorno, como fin último dos galegos emigrados, é un dos eixos sobre o que xiran as súas actividades e que así cando se retorne se veñan cunha imaxe actualizada en todos os
  terreos.

O Centro de Fuenlabrada desenvolve actividades de tipo cultural, social, recreativas, deportivas, etc., recitais, exposicións, conferencias e concursos. As actividades desenvólvense con dous obxectivos:

• Dar a coñecer a Historia, o presente e futuro real de Galicia como pobo.
• Coñecer á súa vez a situación doutros pobos de España.

O seu programa anual é o seguinte:
-Febreiro: Desfile de Carnaval, cena de namorados.
-Primaveira: Excursión cultural.
-Maio: Semana cultural, Día das Letras Galegas.
-Xuño: Festividad de San Xoan, excursión cultural.
-Setembro: Participación nas Festas de Fuenlabrada.
-Outubro: Comezo das actividades na sede, excursión cultural.
-Novembro: Festa do Magosto.
-Decembro: Cea de Nadal.

A principios do verán do ano 2003 fóronlle cedidos por parte do concello de Fuenlabrada uns novos locais, cuxa inauguración tivo lugar o día 29 de novembro de 2003.

En 1986, os galegos emigrados en Córdoba, fundan a Casa de Galicia de Córdoba. O día 7 de febreiro reúnense no Hotel Oasis un grupo de galegos residentes en Córdoba e provincia para a celebración da Asemblea xeral constitutiva da Asociación CASA DE GALICIA EN CÓRDOBA. Nesta reunión actúan como Presidente en funcións Antonio Fariñas Mangana e como Secretaria Purificación Fernández Vázquez.

Nesa data nombran a primeira Xunta Directiva, composta por:
Presidente: Carlos Domínguez Conde
Vicepresidentes: Rosa María Outeiriño Otero y don Antonio Fariñas Mangana
Secretario: Ramón Castroagudín Torres
Vicesecretaria: Purificación Fernández Vázquez
Tesorero: Manuel Acasuso Martínez
Vocais: Francisco Bellido García, José Manuel de Bernardo Ares, Segundo Diéguez Failde, Isabel Fernández Carballo, José Ramón García Fernández, Antonio Jiménez Castro, Guillermo Linares Lostau e José Luis Miño Fugarolas.

A primeira sede estivo situada no Bar Airiños. Anos despois grazas ao apoio da Xunta de Galicia e á participación dos socios adquiriron a actual sede situada na Plaza de San Pedro, 1.

A Casa de Galicia en Córdoba é un referente cultural e social na cidade de Córdoba. Celebran diferentes actividades como eo Premio de Poesía Rosalía de Castro, a celebración do Día das Letras Galegas, ciclos de conferencias, ciclo de cine, etc. Na actualidade a sociedade é membro da "Federación de Centros Gallegos en Andalucía". Mantén unha estreita relación con entidades locais e rexionais como o Ayuntamiento de Córdoba e a Junta de Andalucía e está en permanente colaboración coa Xunta de Galicia a través da Secretaría Xeral de Emigración e con diversas Consellerías como a de Cultura.

Foi fundada en marzo de 2001, cunha invitación ao Presidente da Xunta no seu acto inaugural, tendo como obxectivos de natureza filantrópica, social, cultural e de formación con Galicia. Dende a súa fundación mantén o firme e decidido compromiso de divulgar a orixe e identidade galegas, desenvolvendo actividades de divulgación da idiosincrasia, cultura e costumes galegas entre os socios, novas xeracións e público en xeral.

O 26 de outubro dese ano inaguran o local alugado para a súa sede local. Obtuvo o recoñecemento de Centro colaborador da Secretaria Xeral de Emigración da Xunta de Galicia o 23 de maio de 2003 e conta na actualidade con 101 socios a maioría deles galegos.

A "Casa de Galicia de Bilbao" foi fundada o 6 de xuño do ano 1926 por un pequeno grupo de galegos que se reunían na Cafetería La Terraza. Tiveron varias sedes sociais, a maioría alugadas ata que no ano 1990 inauguran a actual en propiedade, sita na rúa Picasso, cunha superficie de 600 m2 donde ademais de comedor, cafetería, sala de xogos, contan cunha sala de exposicións e unha biblioteca con máis de 1000 volumes en galego; posúen varios locais que alugan.

Nos seus Estatutos recollen os fins artísticos, culturais, recreativos e benéficos da entidade, encamiñados todos eles a facilitar e cultivar a confraternidade galaico-vasca e a difusión do que representa Galicia en todas e cada unhas das súas manifestacións.

En setembro de 1962 crearon o grupo folclórico "Danzas Terra Nai", integrado por quince músicos e sesenta compoñentes de baile e a banda de gaitas "Lumieira". En 1982 formaron un grupo de corda, con sesenta músicos e no ano 87, doce socios crean "Xolda", grupo de música tradicional galega. Ademais teñen un grupo de teatro chamado "O Palleiro". Todos os seus grupos participan activamente nas festas organizadas pola entidade: celebracións do Antroido, Semana das Letras Galegas, Día de Galicia en Euskadi, etc.

Organizan cursos literarios de narración curta que convocan anualmente. Dende 1986 publican o informativo mensual "O Currunchiño" e dende o 88 editan "O Curruncho", boletín mensual da sociedade, e "Follas Novas", o voceiro infantil e xuvenil.

Esta sociedade recreativa foi fundada o 26 de abril de 1998 por un grupo de galegos residentes na cidade de Badaxoz.
Nos seus Estatutos sociais especifican a súa finalidade: prolongación de Galicia en Badaxoz, irmanando aos galegos e simpatizantes residentes na cidade no recordo vivo de Galicia; promover actividades culturais, basicamente en función de dar a coñecer o patrimonio cultural galego; benéfico-sociais: todas aquelas que procedan de acordo ás posibilidades da asociación; recreativas: promocionar entre os asociados toda clase de actividades deste tipo, dentro dos cauces legais establecidos.

A sociedade obtivo o recoñecemento de Galeguidade en abril de 2000.